schizoids.pl

Przez wiele lat faszerowałem się antydepresantami które na mnie nie działały ... (lekarze twierdzili że trzeba brać je długo by zobaczyć efekty ale te pomimo długiego okresu zażywania nigdy nie przychodziły).

Jedyny dobry lek jaki brałem doraźnie i który mi pomagał to Xanax.

Eksperymentowałem też z adaptogenami i ziołami ale bez większych sukcesów.

Niestety wszystko co dobre jest w Polsce nielegalne

Obecnie suplementuję się tylko witaminą D ...

Jestem 2 miesiące na tej Duloxetine i jest jeszcze gorzej niż było. Przez pierwszy miesiąc było bez zmian, a potem zaczęło się pogarszać. Czuję szeroko definiowany ból istnienia, powrót do rosnącego bezsensu życia, wewnętrzne napięcie i ogólnie, że wszystko jest do dupy i bez żadnego celu. Chyba będę wracał na Sertagen, który mam wykupiony rezerwowo, przynajmniej do kolejnej wizyty u lekarza, którą planuję za jakieś 2 miesiące, bo chyba dłużej się tak już nie da.

Jestem 2 miesiące na tej Duloxetine i jest jeszcze gorzej niż było. Przez pierwszy miesiąc było bez zmian, a potem zaczęło się pogarszać. Czuję szeroko definiowany ból istnienia, powrót do rosnącego bezsensu życia, wewnętrzne napięcie i ogólnie, że wszystko jest do dupy i bez żadnego celu. Chyba będę wracał na Sertagen, który mam wykupiony rezerwowo, przynajmniej do kolejnej wizyty u lekarza, którą planuję za jakieś 2 miesiące, bo chyba dłużej się tak już nie da.

Słyszałam o przypadkach, w których prawidłowa dieta wspierała leki a czasem je zastępowała.

"Serotonina jest neuroprzekaźnikiem wytwarzanym z tryptofanu – aminokwasu egzogennego tzn. takiego, którego nasz organizm nie jest w stanie sam wyprodukować i musi być dostarczany wraz z dietą. "

http://www.fitandeasy.pl/pl/feuilleton/ ... pozywieniu
https://bonavita.pl/dieta-w-depresji-ro ... -foliowego

Nie zmieniałem diety, tylko lek i zmiana w samopoczuciu jest bardzo duża na minus.

To może czas zmienić dietę ?

Przykro mi, nie wierzę w "pseudonaukę" polegającą na leczeniu depresji dietą. Dla mnie to podobne bzdury jak modne ostatnio teorie antyszczepionkowe oraz płaskiej Ziemi.

.

Ja teraz biorę Aribit, Fluxemed i Tegretol. W marcu byłam w szpitalu i lekarz zamiast Aribitu dał mi Haloperidol tak od czapy i od niego miałam większe natręctwa niż kiedykolwiek. W końcu nie wytrzymałam i wróciłam do Aribitu.
Co do diety, to chodziłam do dietetyczki w 2016 i poprawiła mi się tylko cera, psychicznie nie było zmiany, nawet nie przeszedł mi apetyt na słodycze (jestem uzależniona), więc lipa. Magnez też nic nie dawał, bo poprzedni psychiatra kazał mi go brać. W sumie to zależy, bo może ktoś faktycznie ma problemy z samopoczuciem wywołane złą dietą, ale są także osoby, które twierdzą, że w ogóle nie potrzebują leków na swoje zaburzenia/choroby psychiczne i wmawiają innym, że oni też nie muszą ich brać - ale dla mnie ich problemy to w takim razie pitu pitu, a nie zaburzenia, skoro są w stanie obyć się bez pomocy lekarzy. Ja też nic nie brałam jak nie było tragicznie i jakoś sobie radziłam, ale jak zaczęło dziać się naprawdę źle, to w mig poleciałam do przychodni po receptę. Podsumowując: niech każdy sam decyduje czego potrzebuje i ocenia co mu pomaga i tyle.

Nie jestem ekspertem i nie odradzam brania leków jeśli lekarz je zaleca. Z tego co widzę jednak wasze leki maja za zadanie zapewnić odpowiednią ilość serotoniny, której z jakiegoś powodu w organizmie brak. Jedzenie może ja wytworzyć, tylko dieta powinna być dobrana przez specjalistę. Różne choroby dziś leczy się wyłącznie dieta, nawet raka w niektórych stadiach. To ze nie widać efektów od razu, nie musi znaczyć, ze ich nie ma. Dieta wymaga miesięcy, a nawet lat wyrzeczeń. Leki działają szybko i rezultaty są widoczne natychmiastowo. Nie wiem, gdybam ale sama czułam się inaczej po odstawieniu wyłącznie cukru ( nie słodyczy ale cukru zupełnie).

Jeśli poprawa samopoczucia na diecie to kwestia miesięcy, a nawet lat, to i tak na początku trzeba brać leki. Inna sprawa, że specjalista kosztuje więcej niż tabletki, chyba że ktoś by poszedł do niego parę razy, a potem stosował dietę bez jego pomocy. Dla mnie, niejadka, jest ogólnie trudno stosować jakąś dietę, więc wolę jednak zostać przy tabletkach.

Ashwagand pisze: ↑

ndz maja 05, 2019 6:45 am

Jedyny dobry lek jaki brałem doraźnie i który mi pomagał to Xanax.

To prawda, benzodiazepina to jedyne co działa. Po prostu działa, bez żadnego czekania nie wiadomo ile i nie wiadomo na co. Szkoda że nie można tego brać na stałe. W jakiejś sensownej dawce, pewnie byłoby mi lepiej niż jest. Mam opakowanie Frontinu, to samo tylko tańsze, biorę doraźnie jak mam zrobić coś stresującego. Natomiast czasem chciałbym sobie wziąć po prostu na złe samopoczucie, żeby nie czuć nic, ale się powstrzymuje.

Co do diety, to też jestem niejadkiem, dużym niejadkiem, w sumie całe życie byłem. Miałem niedowagę, nawet mi badania robiono żeby wykluczyć jakieś poważne przyczyny. Teraz mam wagę w normie, szczupło wyglądam, choć coś tam lekko na brzuchu się nawet odłożyło. Nie jadam za wiele niezdrowych rzeczy, od czasu do czasu tylko coś w ramach zachcianki. A jedyne co jem niezdrowe to słodycze w dużych ilościach, ale na to konto nie słodzę, ani nie piję słodkich napojów, więc nawet jak ostatnio robiłem badania krwi to cukier był w normie i cała reszta zresztą też. Z trzymaniem diety miałbym problem, może na depresje coś to pomaga, ale na zaburzenia osobowości na pewno nie... więc po co się męczyć. Chyba żeby ktoś faktycznie jadł niezdrowo, to wtedy ma to sens, a jak ktoś je w miarę zdrowo, wszystkiego po trochu to jakoś w żadne specjalistyczne diety nie wierzę żeby mu wiele pomogły.

Wątpię by ktoś wyleczył depresję czy nerwicę dietą.

Jednak dzięki dobrej diecie można znacznie poprawić sobie komfort życia.

Sam od ośmiu miesięcy nie jem cukru, śmieciowego jedzenia czy nie piję alkoholu. Do diety włączyłem mięso ryb, duży sałaty i oleje z Omega 3.

Samopoczucie jest na pewno lepsze, a lęki dużo mniejsze.

Niestety nie jestem w stanie rzucić kawy, ani nawet jej ograniczyć. Sądzę że dzięki temu lęki byłyby jeszcze mniejsze ... ale co to za życie bez kawy

Samopoczucie jest na pewno lepsze, a lęki dużo mniejsze.

Niestety nie jestem w stanie rzucić kawy, ani nawet jej ograniczyć. Sądzę że dzięki temu lęki byłyby jeszcze mniejsze ... ale co to za życie bez kawy

A zatem można tylko konsekwentnie. Podziwiam, bo ja bez kawy i czekolady nie umiem żyć

Ashwagand pisze: ↑

pn lip 08, 2019 4:13 pm

Wątpię by ktoś wyleczył depresję czy nerwicę dietą.

Wydaj mi się że raczej jest odwrotnie.
Często rożne zaburzenie psychiczne wpływają na sposób odżywienia i powodują dodatkowe problemy.

Nigdy nic nie brałam w sumie nie wiem dlaczego bo epizody depresyjne były długie i trudne. Może byłoby lepiej jakby się wtedy leki pojawiły? Na dziś dbam o dietę że względu na to że długotrwały stres kortyzol itp wykancza organizm. Biorę wit d3 wit c I b complex. Alkohol baaaardzo rzadko bo odwadnia a poza tym dogadzam sobie kulinarnie jako że małżonek świetnie gotuje. Mało mięsa dużo warzyw