schizoids.pl

Jeszcze raz to samo w świetnym opracowaniu:
https://www.youtube.com/watch?v=4wpca1ZDIRQ

https://en.wikipedia.org/wiki/Incel

Tak tylko dla ciekawostki, do czego prowadzi niekontrolowana frustracja.
Poczytałam jeszcze fora, ale linków tu już wrzucać nie będę.

Zgadzam się, że w całym tym środowisku („Incels” to raczej skrajność) nie brakuje mizantropii, frustracji, goryczy, agresji, nadinterpretacji, tendencyjność i zwykłego pieprzenia, choć pewnie wynika to częściowo z oswobodzenie języka i pozwalania sobie na „ostrzejsze” wypowiedzi.
Edycja: Właśnie pojawił się ten komentarz:
https://www.youtube.com/watch?v=15q7gu1kIdM

Nigdy się specjalnie tematem łączenia w pary nie interesowałem i trafiłem na to przypadkiem (sprawdzałem krytykę podrzucanego mi stale przez Google na YT Jordana Petersona i trafiłem na wypowiedź, w której wykręcał się z czegoś, co wcześniej powiedział o MGTOW, sprawdziłem więc co to jest). Zaskoczyło mnie, że mężczyźni o „niskiej wartości na płciowym rynku” lub mocno kobietami rozczarowani nie chowają się po kątach tylko jawnie się organizują i demonstrują swoje postawy (choć w dobie internetu może nie powinno), i że to może być nie taki mały(ilościowo) problem.

Tutaj kobieta opowiada o łączeniu się w pary, zdecydowanie ładniej, i właściwie wniosek jest ten sam: cała zabawa jest biologicznie ustawiana i nie po to istnieje, żeby wszystkim zrobić dobrze (oczywiście nie zabrakło też powoływania się na „magię”, widać homo sapiens nie może bez niej szczęśliwie żyć).
https://www.youtube.com/watch?v=x-ewvCNguug

Mimo, że w tym, co do tej pory przeczytałem i obejrzałem wysokiej jakości treści raczej zbyt dużo nie było, wyniosłem też trochę dla siebie. Np nie określiłbym swojej matki za przesadnie dominującą, ale gdy spojrzę na ojca jako samca beta, który nie był w stanie dostarczyć oczekiwanych „zasobów”, to doznaję oświecenia.

No jasne, że ta cała zabawa w miłość jest biologicznie ustawiana i rządzi nami neurobiologia, biochemia, popędy, zapotrzebowanie na konkretne bodźce i reszta tego ewolucyjnego śmietnika. Ale jednak jest to tak przyjemne, to narkotyzowanie się drugim człowiekiem, rany, to tak silna euforia, żaden narkotyk nigdy mi nie dał takiego tripa. I zawsze można to analitycznie deprecjonować, albo od czasu do czasu poprzeżywać i dać sobie odrobinę frajdy w życiu. Jak to ta Fisher powiedziała: 'świat bez miłości byłby martwy' (co za dosłowna wymowność). I co ciekawe, ja jestem zdolna do pożądania i miłości romantycznej, tzn jestem oporna, ale od wielkiego dzwonu się trafia. Natomiast jeśli chodzi o przywiązanie, to trudno jest mi to osiągnąć. Może mam (poza skrzywieniem psychicznym) zwyczajnie wadliwe wydzielanie oksytocyny i nie ma się co wypuszczać na jakieś głębsze rejony. I pewnie dlatego tak deprymują mnie wszelkie sankcje społeczne i nakładki kulturowe. Człowiek to dla mnie zmienna niestety, a chciałabym, aby było inaczej.
Poza tym, człowiek ewolucyjnie odbiera stan skrajnej samotności jako zagrożenie. Dopiero teraz, gdy zaczynam się starzeć, jakoś to do mnie dociera - z wiekiem moja wartość na rynku płciowo matrymonialnym zaczyna spadać. I pewnie stąd u mnie potrzeba jakiejś stabilizacji relacyjnej z kimś, oraz wizja relacji nieseksualnych.

A te wszystkie społeczności incels, MGTOW itd nie różnią się wiele od skrajnego, bojowego feminizmu i mizoandrii (kobiety nie dokonują fizycznych ataków terroru, ale potrafią sprytnie i nieuczciwie manipulować ideologią na swoje potrzeby, z wykorzystywaniem roli ofiary na czele). Ogólnie obie płcie mają ze sobą nawzajem spory problem w tej całej rewolucji kulturowo obyczajowej.

umarlazkotami pisze: ↑

ndz lip 01, 2018 1:01 pm

albo od czasu do czasu poprzeżywać i dać sobie odrobinę frajdy w życiu

Tylko na ile takie przeżycia są jednoznacznie przyjemne i ogólnie „opłacalne”, na ile ta frajda jest spontaniczna a na ile wymuszona? W moim życiu to co powinno dać mi życiową satysfakcję i spełnienie okazywało się oszustwem, a skromną ilość „frajdy” dawały mi bardzo drobne rzeczy. Czy potrzebne jest selektywne myślenie i selektywne odczuwanie wrażeń aby doświadczać frajdy w pełni? To jest mój bieżący „konik” - przystosowawcza rola różnych postaci ignorancji . Wczoraj dobiegały do mnie z dala odgłosy wytwarzane przez dobrze bawiących się ludzi, także, coś się dowiedziałem o tym, jak ktoś komuś coś wpierdolił. To skrajniejszy przypadek ale (przymusowo) zwraca moją uwagę na to jak wygląda zakres kompletności, „jakości”, pełni przeżywania „frajdy” (i ogólnie rzeczywistości) u różnych homo sapiens i ile jest w niej zwykłego przyćpania (również w sposób naturalny). Bez jakiegoś przyćpania nie da się chyba żyć (zagrożenie przegrzaniem i wysadzeniem układu nerwowego jak sądzę). No i oczywiście jest jeszcze kwestia na ile „siły wyższe”, wliczając w to wpływ środowiskowy, odgórnie ustawiają możliwości poszczególnych osobników i na ile „wolna” wola może korzystać ze swej wolności aby przez roztrząsanie szczegółów zoptymalizować stan swojego nosiciela, na ile jest to proces naturalny a na ile może być wymuszony, i czy jest możliwy bez wynajdywania nowych samoograniczeń i/lub masochizmów (z tego, co się orientuję zdania o tym są podzielone i zależne od bieżącej, miejscowej „mody” i jak zwykle historia pozostaje w rękach „zwycięzców” i nikt nie ma ochoty podliczać poległych). Chyba jedyną pewną rzeczą jest tutaj modlitwa (lub sterowanie przepływem energii za pomocą medytacji), przynajmniej daje poczucie możliwości negocjowania z „siłami wyższymi”, ewentualnie oddanie się w objęcia błogiej ignorancji przez skuteczne znieczulenie (i chyba powinienem powstrzymać się przed napisaniem tego, tego wszystkiego, ale chyba jakiś kiepski dzień jest i moja wola o ograniczonej wolności kapituluje, kompromitacja).

Bardzo fajnie o ZA:
Explaining Asperger's/Autism - Christian A. Stewart-Ferrer (PART 1/2)
PART 2/2: Christian A Stewart-Ferrer on Asperger's/Autism

Mindfulness: How to Call Off the Emotional Attack Dogs
Making Sense of Antidepressants & Health | The History, Logic and Current Science

Nie wiem czy więcej w tym psychologii czy filozofii (może w tym temacie to jedno), ale ładnie zrealizowane:
The Psychology of Solitude

Na tym kanale jest więcej ciekawych opracowań:
Abraham Maslow and the Psychology of Self-Actualization
The Psychological Benefits of Contemplating Death
Soren Kierkegaard and The Psychology of Anxiety
Ralph Waldo Emerson and The Psychology of Self-Reliance
The Psychology of Authenticity
Carl Jung: What is the Individuation Process?
Existential Psychotherapy: Death, Freedom, Isolation, Meaninglessness

Pessimism of Strength

W pisze: ↑

pt cze 29, 2018 8:44 pm

Nigdy się specjalnie tematem łączenia w pary nie interesowałem i trafiłem na to przypadkiem (sprawdzałem krytykę podrzucanego mi stale przez Google na YT Jordana Petersona i trafiłem na wypowiedź, w której wykręcał się z czegoś, co wcześniej powiedział o MGTOW, sprawdziłem więc co to jest). Zaskoczyło mnie, że mężczyźni o „niskiej wartości na płciowym rynku” lub mocno kobietami rozczarowani nie chowają się po kątach tylko jawnie się organizują i demonstrują swoje postawy (choć w dobie internetu może nie powinno), i że to może być nie taki mały(ilościowo) problem.

Tak na logikę jest pewien rozkład cech decydujących o "jakości płciowej".
Kobiet o podobnej "jakości" jest w przybliżeniu tyle samo co mężczyzn.
Dla każdego powinna się znaleźć nisza.

To raczej problem typowo dzisiejszych czasów. Ludzie chcą mieć partnerów\ek najwyższej jakości.
Przez rozbuchane oczekiwania mężczyźni chcą kobiety jak prosto z pornosa a kobiety odpowiednika Christiana Greya.

chudzielec pisze: ↑

czw sie 23, 2018 8:17 am

Dla każdego powinna się znaleźć nisza.

Nie jestem pewien, mężczyźni mają skłonność do poligamii a kobiety do hipergamii. Z „prostackiego” podejścia ma to sens: żeby uzyskać maksymalny rozród musisz zaangażować jak najwięcej samic, wtedy żeby uzyskać skuteczną selekcję spada ona na samców. Ogólnie u zwierząt bywa najróżniej (nie zagłębiałem się w temat) ale u naczelnych zdaje się właśnie tak to wygląda. Homo sapiens ma oczywiście większą elastyczność w realizacji biologicznego programu.

Wydaje mi się, że to, co się dzieje obecnie wynika z rozluźnienia presji społecznej (co u nas jest związane również z osłabieniem chrześcijaństwa, ale innych kultur też raczej dotyczy), ze spadku ryzyka (choroby, ciąża), oraz ze spadku presji ekonomicznej (ilość rąk do pracy w polu - obecnie Afryka, podział obowiązków/pracy, ekonomiczna zależność kobiet). To sprawia, że obecnie zachowania idą w bardziej „naturalnym” kierunku, ale wzorce kulturowe (i prawo) dopuszczają tylko monogamię, więc przybiera to postać zmieniania partnerów zamiast poligynii (która i tak w praktyce istnieje). Pewnie dokłada się do tego rosnące od względnie krótkiego czasu rozwarstwienie dochodowe i koszty życia, sprawiające, że trudniej o zapewnienie stabilności i oczekiwanych warunków (wliczając w to kwestie psychologiczne przez stres, zmęczenie, brak czasu).

Żeby było jasne ja się nie identyfikuję z MGTOW. Jest w tym dla mnie za dużo podejścia ideologicznego nawet jeśli ma jakieś naukowe (w jakimś stopniu) odniesienie. Mam po prostu tego typu skłonność, czy może nawet możliwość, ale ma to podłoże bardziej „mechaniczne”. Uważam jednak, że są w tym treści które mogą być ciekawe czy nawet pomocne dla mężczyzn z OS.

W pisze: ↑

ndz sie 26, 2018 5:35 am

Nie jestem pewien, mężczyźni mają skłonność do poligamii a kobiety do hipergamii. Z „prostackiego” podejścia ma to sens: żeby uzyskać maksymalny rozród musisz zaangażować jak najwięcej samic, wtedy żeby uzyskać skuteczną selekcję spada ona na samców. Ogólnie u zwierząt bywa najróżniej (nie zagłębiałem się w temat) ale u naczelnych zdaje się właśnie tak to wygląda. Homo sapiens ma oczywiście większą elastyczność w realizacji biologicznego programu.

Próba realizacji strategii poligamii przy niskiej własnej "wartości rynkowej" może skutkować wynikiem zerowym (brak potomstwa).
Są przypadki gdzie wybór jednej partnerki "niższej jakości" jest o wiele lepsza strategia. Czasem wynik maksymalny to właśnie 1.

Dwa dłuższe filmiki, które podrzucił mi YouTube, oba oceniam na bardzo dobre:

o psychoterapii
o stoicyzmie

W pisze: ↑

pn sie 27, 2018 1:03 am

Dwa dłuższe filmiki, które podrzucił mi YouTube, oba oceniam na bardzo dobre:

o psychoterapii

Dwa dłuższe filmiki, które podrzucił mi YouTube, oba oceniam na bardzo dobre:

[url=https://www.youtube.com/watch?v=G2-p4A7Bl6s]o psychoterapii
o stoicyzmie

Dzieki. Filmik o psychoterapii bardzo ciekawy i wznoszący ciekawe spostrzeżenia, warty wysłuchania chyba w szczególności dla osób korzystających lub rozważających psychoterapię.