schizoids.pl

Z tych przykrych spraw najtrudniejsze emocje: ból, gniew, rozpacz strach wywołują we mnie te sytuacje które kojarzą się z odrzuceniem. Zwłaszcza w ostatnim czasie gdy się odmroziły i okazało się jaka to ogromna skala. Mogą przyjść w codziennych sytuacjach, podczas oglądania filmu w którym coś mi się skojarzy, czasem nawet wywołać je potrafi coś tak nieoczywistego jak deszcz, albo wspomnienie serialu sprzed lat. Ale oczywiście najszybciej ujawniają się w sytuacjach społecznych. Ostatnio wyszłam z kina przemielona po filmie "Obietnica poranka".
Radochę sprawia mi sporo rzeczy i trudno je ciurkiem wymienić. Do muzyki wracam gdy jestem smutna. Często też wtedy zaglądam na youtube. Nie znoszę scen przemocy, zwłaszcza wobec zwierząt. Człowiek, który dręczy zwierzę budzi we mnie furię.

przede wszystkim cierpienie zwierzat, glownie psow. jest mi bardzo przykro, gdy o tym czytam lub widze.

Ja filmy przezywam, duzo bardziej niz normalna osoba tzn potrafie sie wzruszyc do lez nawet na polskiej komedii.

Między innymi seriale, bardzo się angażuję emocjonalnie w niektóre seriale. I jest mi przykro/źle jak skończę oglądać.

.

...

Przede wszystkim - dragi. Bardziej powodują to, że jestem bardziej responsywny na to co się dzieje wokół i że bardziej uzewnętrzniam to co we mnie siedzi (wiadomo, nie wszystkie; Z przełomowych substancji, działających bardziej na emocje to boża emka, dobra gdy się siedzi za dużo i za bardzo we własnej głowie)

Muzyka poniekąd też działa, ale to ją dobieram pod to, co czuję aniżeli na odwrót.

Niezłym katalizatorem złości jest niezrozumienie. Mówisz coś prosto, a druga osoba nadinterpretuje, nie słucha z uwagą albo wysuwa wnioski z czapy. Nóż w kieszeni się otwiera.

Chyba poza złością i ciekawością to niewiele czuję; )

Ps. Witam wszystkich

.

Takie prawdziwe emocje to jedynie krzywda zwierząt.

Z tego co zauważyłem, to sporo ludzi z szeroko pojętymi problemami psychicznymi ma wysoko rozwiniętą zarówno niechęć do innych ludzi, jak i wyjątkową empatię do zwierząt.

Z tego co zauważyłem, to sporo ludzi z szeroko pojętymi problemami psychicznymi ma wysoko rozwiniętą zarówno niechęć do innych ludzi, jak i wyjątkową empatię do zwierząt

Człowiek też zwierzę, to czemu tak ?

Wyraziłem się nieprecyzyjnie, kolokwialnie. Pisząc zwierzę miałem na myśli wszystkie zwierzęta minus człowiek.

Dlaczego? Wystarczy rozejrzeć się w okół do jakich okrucieństw ludzki gatunek jest zdolny. Nawet większość tzw. normalnych ludzi, stroniących od jakichś poważniejszych przestępstw, jest złośliwymi, cynicznymi, egoistycznymi dupkami wobec innych.

Dlaczego? Wystarczy rozejrzeć się w okół do jakich okrucieństw ludzki gatunek jest zdolny. Nawet większość tzw. normalnych ludzi, stroniących od jakichś poważniejszych przestępstw, jest złośliwymi, cynicznymi, egoistycznymi dupkami wobec innych.

No cóż, na własne oczy widziałam w dzieciństwie jak świnka morska mojej kuzynki, zjadła swoje świeżo narodzone młode. Traumę mam do dziś moim zdaniem okrucieństwo to wynik tych podstawowych, zwierzęcych zachowań. Człowiek jako istota wyższa, myśląca powinien rozwijać w sobie wyższe potrzeby jak chociażby empatia. Zgadzam się jednak z faktem, ze mieć a używać mózg to dwie różne rzeczy. Wielu ludzi ma ale nie korzysta z tego przywileju. Ja osobiście jestem za bardzo empatyczna i dostaje przez to po dupie. Do tego stopnia, ze jak ktoś przykładowo łamie rękę to mnie boli. Nie wiem skąd mi się to wzięło kompletnie

Inna pisze: ↑

sob lip 06, 2019 10:47 pm

Człowiek też zwierzę, to czemu tak ?

Przez kierunek zależności? Zakłamanie jest obecne tylko u ludzi? Zwierzęta nie ukrywają swojego okrucieństwa pod warstwą z taniej abstrakcji i bajek.

Zwierzeta nie mają moralności więc wyżej opisane zachowanie jest okrutne tylko z ludzkiej perspektywy.

Empatia wydaje się obosieczna bo to właśnie dzięki niej ludzie świadomie zadają cierpienie.

Zwierzę to takie małe dziecko które nigdy nie dorośnie i nie rzuci nam wyzwania