schizoids.pl

.

Pamiętam kilka z mamą, wujkiem, babcią.

Samotne powroty ze szkoły były fajne. Z gimnazjum często wracałam do domu piechotą, bo autobusy rzadko jeździły, a po drodze była rzeczka, nad którą przebiegały jakieś rury. W jednym miejscu 2 mniejsze, w drugim jedna większa. Po tych 2 przejść nie było jakimś dużym wyczynem, ale po tej jednej - jak nie spadłeś, to byłeś dobry. Miałam zwyczaj robić sobie przez nie skróty. Obserwowałam wtedy też kaczki, bo lubiły sobie w tej rzeczce przesiadywać.

.

.

Ari. Dobrze że to napisałeś. To z mojej winy taki ponury nastrój. Dla rehabilitacji. Przypomniałam sobie taki moment z dzieciństwa. Leżę na łące. Lato. Widzę nad twarzą źdźbła traw, łażące po ich mrówki i inne owady. Niebo, białe chmurki. Motyle i to ciepło na policzkach. Cicho, słychać tylko owady w trawie. Miłe, przyjemne chwile. Moment.

.