schizoids.pl

Żałuję, że nie mogłem się pojawić. Niestety przyplątała mi się paskudna choroba. Nagła utrata słuchu. Nie słyszę na lewe uchu i do tego piszczy mi w nim jak skur...n...
W piątek byłem na SOR do 2 w nocy, dostałem leki, nic nie pomagają, dziś byłem się zapisać na konsultacje, mam termin na środę, możliwe, że od razu trafię na oddział szpitalny, podjąć ostatnią próbę ratowania słuchu kroplówkami.

Piszę racze nie po to, aby się żalić, tylko żeby Was przestrzec. Pewnie nikt z Was nie słyszał o takiej chorobie jak zawał ucha. Objawy są niegroźne, nagły szum. Jeżeli coś takiego Wam się pojawi i utrzymuje się przez kilka godziny, nie zwlekajcie tylko ładujcie się na SOR - od razu mówiąc, że podejrzewacie nagłą utratę słuchu. Z tego co czytałem jeżeli dostanie się zastrzyk przeciwzakrzepowy w ciągu 24 godzin, szansa na uratowanie słuchu to 90% po paru dniach (czyli tak jak ja) szansa ta spada niemal do zera...

Żałuję, że nie mogłem się pojawić.

Zdrowie ważniejsze a spotkanie się powtórzy. Ja miałam coś podobnego ale na szczęscie okazało się, że to tylko woda wpadła mi niefortunnie w moją zawiłą małżowinę i przytkała na tyle ucho, że sama nie byłam w stanie się jej pozbyć. Poszłam do laryngologa, bo głowę rozsadzało mi po dwóch dniach ciśnienie. Laryngolog odessał wodę, słuch wrócił a głowa przestała boleć w tej samej chwili. O zawale ucha slyszę pierwszy raz w życiu. Zdrowiej i dawaj znać jak się czujesz.

Zaglądam tutaj raz na kilka miesięcy i jestem w szoku że pękła bariera i nawet schizoidzi mogą w stanie się socjalizować. Dotychczas widziałem posty na anglojęzycznym forum o tym, że schizoidzi mieli za granicą swoje lokalne spotkania i że raz nawet udało im się wynająć campera i pojechać na Burning Man. To taki festiwal w USA w mocno artystycznych i niezależnych klimatach. Gratuluję spotkania i liczę na kolejne.

Chyba nikt z nas nie żyje w pustelni i nolens volens ma jakiś kontakt z innymi ludźmi.
Skoro musimy się spotykać z innymi to uważam, że spotkania w gronie osób, które wiedzą czym jest moja choroba i nie muszę jej ukrywać są bardzo ciekawe.

Odnośnie "spotkań ze swoimi ludźmi" - tak mi wypadło, że w tym tygodniu musiałem podjechać do Warszawy. Dla mnie te jednodniowe wypady to odskocznia od ciągłego siedzenia w domu na wsi. Po załatwieniu spraw wpadłem po raz pierwszy do "Życie jest fajne". To taka kawiarnia w której pracują osoby ze spektrum autyzmu. Akurat było jakieś spotkanie planszówkowe jakiegoś klubu spod Warszawy. Przesiedziałem tam kilka godzin, wsparłem lokal zamówieniem, nawet zdążyłem rozegrać jakąś kolejkę i ogólnie mimo swojej małomówności nawet jak na grupę nerdów i ogólnie "swoich ludzi" czułem się dobrze. W takim miejscu, gdzie obsługa i nawet część klientów odstaje od powszechnie przyjętej normy czułem się jak u siebie bo zbytnio nie odstawałem od reszty.

.

^^ Funkcjonowanie w społeczeństwie pod względem społecznym i emocjonalnym takie jak u większości społeczeństwa

.

To wystarczy zanegować i masz odstępstwa.

.

I oto jest moment w którym w czasie terapii grupowej rzucając podobne teksty o normach zaczynam się miotać. Myślałem że tutaj ktoś się na to nabierze ale jednak nie. Nie potrafię pojąć, gdzie się zaczyna normalność a gdzie kończy i bazuję na przypuszczeniach.

Ari pisze: ↑

ndz wrz 01, 2019 10:29 pm

Chodzi mi o konkrety/przykłady.

ZywyKamien pisze: ↑

ndz wrz 01, 2019 9:34 pm

To taka kawiarnia ...

Przecież to bardzo proste. Wchodzisz do 100 kawiarni i mierzysz poziom hałasu (przykładowy parametr może być cokolwiek innego).
Tam gdzie jest skrajnie wysoki i niski to jest "odstępstwo od normy".

Chociaż w tym wypadku mówiłbym raczej o anomalii. Słowo odstępstwo zakłada jakby świadome działanie w celu naruszenie normy.
Można też pogrupować obserwacje zachowań ludzi według mierzonej cechy (klastrowanie).

W psychologii raczej jest to zdefiniowane jasno i nie ma co się opierać na domysłach.
Oczywiście zachowanie poza norma jeśli się nikomu nie szkodzi w tym sobie nie jest niczym złym.

Dla mnie to tytułowe spotkanie było odstępstwem od normy.

.

.