schizoids.pl

strasznie lubię ludzi takich jak Ty.

I wzajemnie. Dobrze mi zrobiło to forum i wszystkie Wasze posty. Dzięki za zaangażowanie w mój wątek. 6 stron to chyba rekord

...

...

...

Jestem nie znikam. Chętnie pokonwersuje dalej

...

Inna pisze: ↑

ndz cze 23, 2019 11:15 pm

A ja stawiam na problemy w ciągłości czy spokrewnione ze spektrum autyzmu.

Nie potwierdzam i nie neguje ale myśle ze daleko zabrnąłeś. Doczytam i dopytam co o tym sadza mądrzejsi niż ja. Wtedy wymienimy się spostrzeżeniami

Podzielam wiele doświadczeń o. z ZA. Jak się trochę pozbieram to więcej napiszę.
Np ze spektrum autyzmu pasują u mnie spore problemy z kontaktem wzrokowym, taki problem pojawią też w przypadku np. PTSD, ale ma charakter raczej unikania kontaktu, gdy w autyzmie wzrok jest zbyt intensywny do wytrzymania. Podpisuję się pod tym drugim.
Mogę mieć lekki problem z rozpoznawaniem twarzy, często pamiętam "typ" twarzy mniej konkretną osobę.
Z kolei nie pasują u mnie np. dramatyczny "meltdown" z tłuczeniem się po głowie czy padanie na kolana zalewając się łzami. U mnie "meltdown" to silne wyczerpanie, półprzytomność i łapanie doła. Nie pasują mi też np. niezdolność do rozumienia w jakim stanie inni ludzie się znajdują czy problem z rozumieniem dowcipów.

Jeśli odniosę się do HSP to nie pasuje u mnie silna emocjonalna empatia, za to może pasować silne współodczuwanie. Nie pasuje też silne reagowanie na pozytywne pobudzenie.

Zdaję sobie sprawę, że koncepcja HSP nie jest najsilniejsza od strony poparcia naukowego (badania z podlinkowanej w artykule pracy wykonane są na grupach po kilkanaście osób gdy te dotyczące autyzmu mają trzycyfrowe ilości), tutaj twierdzą, że są spore różnice w pracy mózgu pomiędzy HSP i s. autyzmu:

https://highlysensitiverefuge.com/autis ... nsitivity/

Dorzucam jeszcze fajną serię o ZA ze strony praktycznej:
https://www.youtube.com/playlist?list=P ... P6z2m1_ihw

fifikse pisze: ↑

wt cze 25, 2019 12:18 am

mam ochotę napisać, że to przeintelektualizowanie jest... wszystko tu!

takie tam analizowanie i rozkładanie wszystkiego na czynniki pierwsze. to jest chore.

W takim razie jestem poważnie chory. Jeśli moja intuicja podpowiada mi, że coś się nie składa, nie działa tak jak powinno, czegoś nie wiem lub nie rozumiem, czegoś mi brakuje, to nie da mi spokoju. Nie jestem w stanie tego ignorować ale też nie jestem w stanie, fizycznie, całkowicie zaspokoić, choćby zapamiętać wszystko co powinienem. To jest chyba źródło największej motywacji jaka się we mnie generuje.

Widzę, że nawet na schizoidalnym forum nie da się schować przed ciągłym wmawianiem, że wystarczy zmienić postawę na jedynie słuszną, jak na zgodną z modą czapkę kupioną na targu. A ja głupi myślałem, że to wszystko może być związane z feedbackiem jakie życie i własne ciało dostarcza, może nawet chemią, wrodzoną i nabytą, a tu wystarczą tylko prawidłowe zaklęcia (koniecznie regularnie powtarzane przed snem) i może jakaś jedynie słuszna symbolika na przyprawę.

Inna pisze: ↑

pn cze 24, 2019 10:54 pm

Nie powinno się odpowiadać pytaniem na pytanie, ale w drodze wyjątku: a czy osobowość schizoidalna to nie jest postawa? To nie jest coś zbliżone do samomanipulacji? Wmawianie sobie, że negatywny kierunek emocji lub ich brak (wypieranie) to tak naprawdę istota człowieka. Tymczasem to tylko jeden z wielu elementów systemu.

Pogubiłam się w tym natłoku myśli ale powyższy tekst zapadł mi w pamięć i muszę się z nim zgodzić. Z tego co rozumiem redroom jako postawę życiowa rozumie system oczekiwań i nastawień wo­bec życia obejmujący składniki poznawcze, emocjonalne i motywacyjne. To jaki mamy stosunek do siebie, innych, przyszłości czy nepotykajacych nas problemów. Podzielić je można zatem najprościej na pozytywne i negatywne. Ja w tym ujęciu mam postawę pozytywna ale utrwalałam ja samoregulacja przez lata.

Ale to nie bierze się z niczego. W najlepszym przypadku bierze się z informacji zwrotnej jaką dostajesz i pod tym względem może być jak samospełniające proroctwo. Oczywiście ta zwrotna informacja podlega filtrowaniu.
Zwróć uwagę, że wskazywanie postaw czy też lęków jako przyczyny problemów, jest mieczem obosiecznym. Negowanie ich nie ułatwia przystosowania, ale z drugiej strony jeśli istnieje realny, bardziej fizyczny, np genetyczny problem, który nie jest tak widoczny jak krzywe nogi, to stawianie wszystkiego na lęki i postawy bez konkretnej wiedzy o tej „fizycznej” stronie, będzie poważnie szkodliwe. Tak jak np. „leczenie” homoseksualistów, czy jak w tym artykule, który jakiś czas temu wrzuciłem do „ciekawych materiałów” o zmuszaniu dzieci z autyzmem do kontaktu wzrokowego.
Jestem pewien, że masz całą masę negatywnych postaw, na które nie zwracasz uwagi tylko dlatego, ze skutecznie pełnią swoja obronną funkcję, chroniąc choćby przed dyskomfortem.
Aby postawa działała musi mieć jakieś zaczepienie, jakieś doświadczenia albo co najmniej wiarę, że jak zrobię A i B to będzie dobrze lub przynajmniej niesie realną szansę. Wiara też się znikąd nie bierze. Albo formujesz swoje postawy na podstawie wiary albo informacji zwrotnej dostarczanej przez życie. Dla mnie wiara słabo działa, gdy pojawiają się wątpliwości prowadzą do jej rozpadu.

Inna pisze: „sprawia ze ludzie (a zwlaszacza faceci nie tylko schizoid) się mnie boja i jestem dla nich nie do zniesienia.”
„Ja jestem świadoma tego, ze dla niektórych ten mój optymizm jest przytłaczający. Pewnie dla mojego schizoida tez.”
„Nie przepracował wielu rzeczy sam w sobie i może nigdy tego nie zrobi, bo zamknął się na argumenty.”
„obawiam się, że żaden facet nie wytrzyma ze mną i moim optymizmem za długo”

Więc już sama powinnaś dostrzec, że Jego depresyjny czy anhedoniczny sposób myślenia i odczuwania konfliktuje z Twoim i trudno będzie Wam uwspólnić osobiste doświadczenia dotyczące wielu kwestii, które we wspólnym życiu muszą być uwspólnione. Jego depresyjny i anhedoniczny stan jest dla Niego jego życiem, doświadczaniem życia, które stale w jakimś zakresie negujesz domagając się zmian.

redroom pisze: ↑

pn cze 24, 2019 5:57 pm

Co o Tym decyduje? Kierunek emocji (pozytywny albo negatywny).

Mój kierunkowskaz najwyraźniej się zaciął.

redroom pisze: ↑

pn cze 24, 2019 5:57 pm

a czy osobowość schizoidalna to nie jest postawa?

A nie osobowość jak nazwa wskazuje? Co jest przyczyną a co skutkiem: osobowość jest skutkiem postawy czy postawa osobowości?

redroom pisze: ↑

pn cze 24, 2019 5:57 pm

To nie jest coś zbliżone do samomanipulacji?

Osobowość jest samomanipulacją?

redroom pisze: ↑

pn cze 24, 2019 5:57 pm

Częsta przypadłość OS to tzw. samospełniające się proroctwo, które odbierają jako lepszy kontakt z rzeczywistością.

Nie bardzo rozumiem, nie napisałeś czego ma dotyczyć to „samospełniające się proroctwo” OS, które ma prowadzić do fałszywego przekonania o lepszym kontakcie z rzeczywistością. Najwyraźniej mamy na forum schizoida, który jest nastawiony dość pozytywnie, więc raczej nie o negatywną postawę w tym chodzi.
Czy postawy nie prowadzą do samospełniającego się proroctwa?

redroom pisze: ↑

pn cze 24, 2019 5:57 pm

„To trochę jak DDA, które wiąże się z partnerem alkoholikiem. Dla niego taka jest rzeczywistość.„

Nie mam pojęcia dlaczego DDA wiążą się z alkoholikami zamiast ..mieć uraz i uciekać od nich. Co jest dla niego rzeczywistością, mało przystosowawczy obraz alkoholizmu?
To wygląda na dobry przykład, jak rozumiem DDA ma wdrukowany szkodliwy obraz alkoholików. Jaki szkodliwy obraz ma wdrukowany w mózgownicę osoba z OS i jak to zaburza jej postrzeganie rzeczywistości?

redroom pisze: ↑

pn cze 24, 2019 5:57 pm

Wydaje się, że większość ludzi oczekuje od innych określonego zachowania.

Często aż za bardzo.

redroom pisze: ↑

pn cze 24, 2019 5:57 pm

Jadąc samochodem oczekujesz, że inni będą przestrzegać reguł.

Przestrzeganie ścisłych reguł w ruchu drogowym jest przystosowawcze i optymalne. Ale porównanie ruchu drogowego do związków międzyludzkich to dla mnie za daleko posunięte. Drogi to przestrzeń publiczna do zbiorowego użytku dla zupełnie obcych sobie ludzi a bliskie związki to prywatna, intymna relacja indywidualnych, prowadzących bezpośrednią komunikację osobników (którym nikt żadnego prawa jazdy nie udzielił na podstawie egzaminu).

redroom pisze: ↑

pn cze 24, 2019 5:57 pm

Jaka jest najlepsza weryfikacja teorii? Praktyka. Jak Twoja teoria normy sprowadza się w praktyce?

Dziękuję, bardzo dobrze. Przeważająca część ludzi krąży wokół swoich kulturowych norm jak ćmy wokół lampy, ja też tylko w większej odległości. I spróbuj ich odgonić (prędzej się przypalą). Poza tym, że to żadna teoria, zwykłe przypisanie modelowego opisu zachowania systemu do obserwacji.

W takim razie jestem poważnie chory. Jeśli moja intuicja podpowiada mi, że coś się nie składa, nie działa tak jak powinno, czegoś nie wiem lub nie rozumiem, czegoś mi brakuje, to nie da mi spokoju. Nie jestem w stanie tego ignorować ale też nie jestem w stanie, fizycznie, całkowicie zaspokoić, choćby zapamiętać wszystko co powinienem. To jest chyba źródło największej motywacji jaka się we mnie generuje.

A próbowałeś spojrzeć na siebie kiedyś z innej perspektywy? Bez pryzmatu choroby, problemów, zaburzeń czy jak tam to zwał. Według mnie wyjątkowy i fajny facet z Ciebie w dodatku bardzo dużą wiedzą. Umiesz przekazać to co wiesz i opisać szczegółowo procesy zachodzące w Twojej głowie. Potraktuj to jako atut. Skoro to Cię motywuje to może tak jak proponował redroom mi, powinienieś wykorzystać swoją wiedzę i umiejętoności i wesprzeć ludzi zajmujących się OS ? Jak widać w literaturze polskiej temat jest mało zgłębiony a ludzi, którzy by czytali sporo. Może ta droga sprawi, że poczujesz się spełniony? Ja coraz częściej zastanawiam się jak ten temat ugryźć.

Widzę, że nawet na schizoidalnym forum nie da się schować przed ciągłym wmawianiem, że wystarczy zmienić postawę na jedynie słuszną, jak na zgodną z modą czapkę kupioną na targu. A ja głupi myślałem, że to wszystko może być związane z feedbackiem jakie życie i własne ciało dostarcza, może nawet chemią, wrodzoną i nabytą, a tu wystarczą tylko prawidłowe zaklęcia (koniecznie regularnie powtarzane przed snem) i może jakaś jedynie słuszna symbolika na przyprawę.

Jak się bliżej przyjrzeć każdy z nas "coś" ma i im więcej czyta tym "tego czegoś" więcej. Dobrze indentyfikować u siebie rzeczy ktore sprawiają nam trudności (znanego wroga łatwiej pokonać). Ale po co drążyć jeśli nie planuje się nic z tym zrobić, zmienić, zmodyfikować?Ja wiem, że coś co zostało kiedyś wdrukowane i utrwalone przez wiele lat,wydaje się nie do pokonania. Sama nie raz się z tym mierzyłam. Nie próbóję wmawiać, że wystraczy zmiana postawy, bo ona wynika z bardzo wielu czynników. O ile genów nie zmienisz o tyle jednak to co nabyte jest modyfikowalne. Przecież to co masz, też nie wzięło się z nikąd. Skoro raz wdrukowałeś coś, to drugi raz też można. Może w całym spektrum tego co masz a czego nie, warto znaleźć te które w tym momencie sprawiają Ci najwiecej trudności, albo te które byś chciał żeby były silniejsze. Skupić się na jednej dwóch rzeaczach i małymi krokami próbować je modyfikować. Jak juz wrożysz jedno to bierzesz się za inne i tak dalej. Przecież rozłożyłeś OS wielokrotnie na czynniki pierwsze. Z OS nie wygrasz ale z jej elementami tak.

Więc już sama powinnaś dostrzec, że Jego depresyjny czy anhedoniczny sposób myślenia i odczuwania konfliktuje z Twoim i trudno będzie Wam uwspólnić osobiste doświadczenia dotyczące wielu kwestii, które we wspólnym życiu muszą być uwspólnione. Jego depresyjny i anhedoniczny stan jest dla Niego jego życiem, doświadczaniem życia, które stale w jakimś zakresie negujesz domagając się zmian.

Jeśli widzisz, że dziecko wkłada rękę do ognia i płacze, to naturalnie domagasz się, żeby tego nie robił, bo wiesz, że to boli. Pokazujesz mu natomiast dlaczego twierdzisz, że włożenie ręki do ognia nie jest dobre. Jeśli twoje argumenty do niego trafiają to więcej tego nie zrobi. Wielokrotnie usłysząłam od "mojego schizoida" uwagi na temat mojej techniki jazdy samochodem. Przecież umiem jeździć więc co za rónica, kiedy puszczam sprzęgło? Okazało się jednak, że sprzęgło w ten spsoób szybciej się niszczy i że jest sposób by używać go mniej hamując silnikiem. Od kilku miesięcy wyrabiam nawyk. Nauczyć się trudniej niż oduczyć. Gdyby jednak nie domagał się się ode mnie zmiany, pewnie dziś już wydawałabym kasę u mechnika. Zmiany są dobre, czemu mam się ich nie domagać ?

Jaki szkodliwy obraz ma wdrukowany w mózgownicę osoba z OS i jak to zaburza jej postrzeganie rzeczywistości?

Czarnowidztwo...nie wszytsko jest złe a OS tak to postrzega. Chociażby to zaburza obraz rzeczywistości.

Aby postawa działała musi mieć jakieś zaczepienie, jakieś doświadczenia albo co najmniej wiarę, że jak zrobię A i B to będzie dobrze lub przynajmniej niesie realną szansę. Wiara też się znikąd nie bierze. Albo formujesz swoje postawy na podstawie wiary albo informacji zwrotnej dostarczanej przez życie. Dla mnie wiara słabo działa, gdy pojawiają się wątpliwości prowadzą do jej rozpadu.

Formujesz je na pdostawie wiary i informacji zwrotnej dostarczanej przez życie. Nie ma tam albo. Jak często dostajesz poztywną informację zwrotną to czemu masz wierzyć, że kolejna będzie negatywna?

W pisze: ↑

pt cze 28, 2019 4:25 am

Mój kierunkowskaz najwyraźniej się zaciął.

Pojawia się pytanie, co spowodowało to zacięcie. Apatia, a w dalszej kolejności anhedonia, może być reakcją na silny uraz psychiczny. Wydaje się, że to emocje są główną siłą napędową (motywacją) działania człowieka.

A nie osobowość jak nazwa wskazuje? Co jest przyczyną a co skutkiem: osobowość jest skutkiem postawy czy postawa osobowości?

Osobowość to całość stałych cech psychicznych i mechanizmów wewnętrznych regulujących zachowanie człowieka. Do mechanizmów wewnętrznych regulujących zachowanie człowieka wliczają się również postawy.

Osobowość jest samomanipulacją?

Nie, postawa osoby schizoidalnej.

Nie bardzo rozumiem, nie napisałeś czego ma dotyczyć to „samospełniające się proroctwo” OS, które ma prowadzić do fałszywego przekonania o lepszym kontakcie z rzeczywistością. Najwyraźniej mamy na forum schizoida, który jest nastawiony dość pozytywnie, więc raczej nie o negatywną postawę w tym chodzi.
Czy postawy nie prowadzą do samospełniającego się proroctwa?

Generalnie tego, że nie można odczuwać przyjemności i racjonalizowania tego stanu rzeczy.

Nie mam pojęcia dlaczego DDA wiążą się z alkoholikami zamiast ..mieć uraz i uciekać od nich. Co jest dla niego rzeczywistością, mało przystosowawczy obraz alkoholizmu?
To wygląda na dobry przykład, jak rozumiem DDA ma wdrukowany szkodliwy obraz alkoholików. Jaki szkodliwy obraz ma wdrukowany w mózgownicę osoba z OS i jak to zaburza jej postrzeganie rzeczywistości?

Oto jest pytanie. Jeśli chodzi o zaburzenie postrzegania rzeczywistości, to przykładowo jest nią niewrażliwość na normy społeczne.

Przestrzeganie ścisłych reguł w ruchu drogowym jest przystosowawcze i optymalne. Ale porównanie ruchu drogowego do związków międzyludzkich to dla mnie za daleko posunięte. Drogi to przestrzeń publiczna do zbiorowego użytku dla zupełnie obcych sobie ludzi a bliskie związki to prywatna, intymna relacja indywidualnych, prowadzących bezpośrednią komunikację osobników (którym nikt żadnego prawa jazdy nie udzielił na podstawie egzaminu).

Jeśli przykład reguł w ruchu drogowym odrzucasz tylko dlatego, że dotyczy sfery publicznej, to można podać przykład dziecka, które oczekuje od rodziców opieki. Jest to sfera prywatna. Również dwóch wspólników może oczekiwać wzajemnie przestrzegania pewnych norm dotyczących uczciwości.

Dziękuję, bardzo dobrze. Przeważająca część ludzi krąży wokół swoich kulturowych norm jak ćmy wokół lampy, ja też tylko w większej odległości. I spróbuj ich odgonić (prędzej się przypalą). Poza tym, że to żadna teoria, zwykłe przypisanie modelowego opisu zachowania systemu do obserwacji.

Te normy to wynik wielowiekowej ludzkiej pracy. Czy taka norma jak nie zabijaj to coś, od czego trzeba odgonić ludzi? Można świadomie przestrzegać norm (internalizować je) i być człowiekiem szczęśliwym. Dlatego uważam to porównanie za daleko idące.

Inna pisze: ↑

pt cze 28, 2019 10:10 am

Ja coraz częściej zastanawiam się jak ten temat ugryźć.

Może po prostu blog, na którym opiszesz swoje spostrzeżenia z relacji z OS?

Może po prostu blog, na którym opiszesz swoje spostrzeżenia z relacji z OS?

Jest to myśl. A będziesz recenzentem ?