schizoids.pl

Wikipedia pisze:Ludzie z osobowością schizoidalną są często wycofani, chłodni i obojętni, co powoduje problemy w kontaktach z innymi ludźmi. Większość osób z tym rozpoznaniem ma kłopot z ustanowieniem relacji lub wyrażaniem swoich uczuć. W trudnych sytuacjach mogą pozostawać bierni. Bywa, że ich komunikacja z innymi ludźmi jest obojętna lub lakoniczna. Z powodu ograniczonej komunikacji z innymi nie są w stanie stworzyć poprawnego obrazu tego jak funkcjonują oni w odniesieniu do innych osób.

Uważa się, że obraz taki jest istotny dla samoświadomości i możliwości oceny swoich własnych działań w obrębie sytuacji społecznych. R.D. Laing sugeruje, że niedobór rzeczywistych kontaktów z innymi może powodować, że obraz ten staje się pusty, ulotny, co prowadzi osoby schizoidalne do poczucia nierealności (sztuczności świata).

Medonet pisze:Objawami derealizacji są stany odrealnienia, poczucia, że świat, w którym osoba doświadczająca derealizacji funkcjonuje, może być wytworem jej wyobraźni. W stanie derealizacji świat otaczający odbierany jest przez osobę cierpiącą na to zaburzenie jako zmieniony i oddalony, nierealny i nieprawdziwy.

Ludzie wokół zdają się grać role, świat funkcjonuje niczym wyimaginowana Kraina Czarów z baśni o Alicji. Nic nie wydaje się prawdziwe, a osoba w stanie derealizacji odczuwa objawy niczym w stanie upojenia alkoholowego lub narkotycznego transu pod wpływem środków psychoaktywnych i halucynogennych. Świat wydaje się wymyślony, sytuacje i kontakty z innymi ludźmi przypominają sen, a osoba doświadczająca objawów derealizacji zatraca poczucie rzeczywistości, nie biorąc pełnej odpowiedzialności za swoje zachowanie i decyzje.

Inna pisze: ↑

wt paź 15, 2019 9:37 pm

Doświadczeń nie mam ale racjonalne wydaje się tłumaczenie, że derealizacja może być formą obrony mózgu przed stresem, nadmierną ilością bodźców i presją realnego świata oraz jego problemów. Duże prawdopodobieństwo zatem u tych mocno zestresowanych i mało odpornych na stres.