Jednostka nie znajduje się w żadnej oficjalnej klasyfikacji, ale jest proponowana do ICD-11. Natknąłem się na to przez przypadek i zwróciła moją uwagę.
Przetłumaczę tylko objawy. Mogę przetłumaczyć cały artykuł na wikipedii, jeżeli ktoś zechce. Za nadużywanie anglicyzmów i mechaniczne tłumaczenie przepraszam i za moje wtrącenia.
Objawy:
- U dzieci i nastolatków:
Powtarzana traumatyzacja w okresie dzieciństwa prowadzi do objawów różniących się od tych opisywanych dla PTSD. Alexandra Cook [1] i inni opisują objawy i charakterystyki zachowań w siedmiu dziedzinach:
- Przywiązanie - problemy z określeniem granic relacji, brak zaufania, izolacja społeczna, problemy z postrzeganiem i odpowiadaniem na stany emocjonalne innych osób, brak empatii
- Biologia - zaburzenia rozwoju czuciowo-ruchowego [sic], problemy z integracją sensoryczną, somatyzacja, zwiększone problemy zdrowotne [a podliczyli ryzyko względne?]
- Ekspresja emocji i ich regulacja [afekt - to ekspresja emocji]- kiepska regulacja ekspresji emocji, problemy z identyfikacją i wyrażaniem emocji oraz stanów wewnętrznych, problemy z komunikacją potrzeb, pragnień i życzeń.
- Dysocjacja - amnezja, depersonalizacja; oddzielne stany świadomości z oddzielnymi wspomnieniami, afektem, funkcjonowaniem, osłabiona pamięć dla wydarzeń związanych z tymi stanami [?- problem z interpretacją "impaired memory for state-based events"]
- Kontrola zachowania - problemy z kontrolą impulsów, agresja, patologiczne samo-uspokajanie się, problemy ze snem.
- Percepcja - problemy z regulowaniem [ze skupieniem?] uwagi, problemy z wieloma 'funkcjami wykonawczymi' takimi jak: planowanie, osądzanie, inicjowanie, używanie materiału ["use of materials"- podejrzewam, że chodzi o wykorzystywanie praktyczne nabytej wiedzy?], samokontrolą, problem z przetwarzaniem nowych informacji, problemy ze skupieniem się na wykonywanej czynności, problemy z ciągłością postrzegania obiektów ["poor object constancy "], problemy z mysleniem przyczynowo-skutkowym; problemy z rozwojem językowym takie jak znaczące różnice między umiejętnościami związanymi z odbieraniem, a umiejętnościami związanymi z nadawaniem komunikatów.
- Koncepcja siebie - pofragmentaryzowana i porozłączana narracje autobiograficzna, zamącony obraz własnego ciała [sic],niska samoocena, nadmierny wstyd, negatywny Wewnętrzny pracujący model siebie [ dokładniej - "Internal working model of self" - jest to nazwa konkretnego modelu teoretycznego ] - U dorosłych:
Dorośli z CPTSD czasami doświadczyli przewlekłej międzyludzkiej traumatyzacji jako dzieci, ale bywa, że też jako dorosli. Ich wczesne urazy zatrzymują rozwój trwałego wyczucia siebie i innych [sic]. Ponieważ psychiczny i emocjonalny ból był im często zadany przez osoby bliskie, takie jak opiekunowie, czy rodzeństwo - mogli oni rozwinąć poczucie, iż są fundamentalnie wybrakowani oraz że na innych nie można polegać. (...)
Sześć objawów jest sugerowanych do diagnozy CPTSD:- wahania naprzemienne [alternacja] w regulacji afektu i impulsów { acting out/in ? }
- wahania naprzemienne uwagi i świadomości
- wahania naprzemienne w postrzeganiu siebie
- wahania naprzemienne w relacjach z innymi
- somatyzacja
- wahania naprzemienne we własnym systemie poznawczym [jest "system of meaning" - ale tu raczej nie chodzi o siatkę pojęciową...]
- Trudności z regulacją emocji, zawierające takie objawy jak przewlekła dysforia, chroniczne myśli samobójcze, autoagresja, wybuchowa lub ekstremalnie zablokowana złość (może się wahać), kompulsywna lub ekstremalnie zablokowana seksualność (może się wahać)
- Zmiany świadomości, zawierające zapominanie traumatycznych zdarzeń, ponowne przeżywanie tych doświadczeń ( w formie intruzywnie powracających objawów PTSD, albo ruminacyjnych obsesji myślowych [ruminacje to cos związanego blisko z OCD], epizody dysocjacyjne
- Zmiany w postrzeganiu siebie, takie jak chroniczne i wszechogarniające poczucie bezsilności, paraliż inicjatywy, wstyd, poczucie winy, samo-obwinianie się, poczucie skalania albo stygmy, poczucie bycia kimś zupełnie innym od reszty ludzkich istot
- Różnorodne zmiany w postrzeganiu sprawcy, takie jak nadawanie omnipotencji sprawcy, obsesyjne myslenie na temat swojego stosunku do sprawcy, włączając w to myślenie o zemście, idealizację lub paradoksalną wdzięczność ["paradoxical gratitude" - pojęcie związane/równoznaczne z Syndromem Sztokholmskim], poczucie specjalnej więzi ze sprawcą, albo akceptacja systemu wierzeń sprawcy lub racjonalizacja.
- Wahania w relacjach z innymi, włączając izolację i wycofywanie się, trwałą nieufność, powtarzające się próby szukania wybawcy, zakłócenia ["disruption" - lub przerywanie] w bliskich relacjach i powtarzające się niepowodzenia w kierunku samozabezpieczania się ["failures of self-protection"] (w obrębie tych relacji zapewne)
- Straty lub znaczące zmiany w swoim systemie poznawczym mogące zawierać utratę posiadanej wiary lub poczucie beznadziejności i desperacji.
- Utrata poczucia rzeczywistości, przy towarzyszącym jej uczuciu przerażenia i chaosu (psychoza)