schizoids.pl

Ostatnio mam taki pomysł, żeby się przebranżowić i spróbować zostać testerem oprogramowania, co obecnie jest modne. Nie boję się nawet tego, że nie dałbym rady, raczej boję się po pierwsze braku motywacji, a po drugie procesów rekrutacyjnych do firm.

Ja z kolei "najlepiej" się czuję (najlepiej w sensie, że najmniej gorzej), gdy jestem czymś zajęty, ale ktoś inny zaplanuje to za mnie, co zwalnia mnie z niemocy rozpoczęcia tej aktywności samodzielnie.

Gdy ja mam czasami podobne myśli, to tłumaczę to sobie tak, że teraz przynajmniej mam jakieś szersze możliwości zabijania czasu, a gdybym był zamknięty w odosobnieniu, to bym dosłownie zwariował ze swoimi myślami, nudą i nieaktywnością.

Jeżeli u mnie występują dwa stany — bolesnej, frustracyjnej nudy oraz niechęci wykonywania czynności, to paradoksalnie stale zmuszam się do tego, który akurat boli mniej. Czasami na przykład zmuszam się do jakiejś aktywności typu gra na konsoli, bo bezczynność jest już tak bolesna, że wariuję. Zdrow...

Tak, pamiętam, że Ty się troszeczkę zajmujesz elektroniką, bardzo fajne hobby moim zdaniem. Troszeczkę chyba źle zrozumiałeś jednak moją wypowiedź, że ja tylko siedzę przed komputerem, bo mnie również udaje się czasami zrobić coś poza ekranami. Problem polega na tym, że muszę się do tego zmusić. Inn...

Tylko że sam termin "chce mi się" może oznaczać zarówno "mam na to ochotę", jak i "robię to z nudów, bo nie wiem, czym innym mam się zająć". Inna sprawa, że ja bardzo często trafiam na takie porady dla schizoidów, żeby ograniczać czas spędzany przed wszelkimi ekranami (PC, TV, telefon) i zamiast teg...

Rozumiem, ale chcesz jednocześnie powiedzieć, że wcześniej to siedzenie przed komputerem daje Ci dopaminę, czyli przyjemność a dopiero wieczorem myśli samobójcze?

Troszeczkę szczerze mówiąc, nie rozumiem, co masz na myśli, mówiąc, że starasz się jej nie zużywać na byle co. To trochę brzmi tak, jakbyś sam decydował o tym, co może Ci sprawić przyjemność. No albo tak, że po prostu podejmujesz mało aktywności, a przez większość czasu biernie siedzisz?

Czy więc uważasz, że my, jako osoby, które naturalnie mają niski poziom dopaminy w mózgu, mogą w ogóle jakoś na ten poziom wpływać swoimi działaniami albo myślami? Mamy w ogóle szansę poczuć się lepiej czy musimy czekać na nowe leki?

Właśnie w tym cała rzecz i o to mi chodziło. Teoretycznie jesteśmy panami swojego losu i możemy wszystko, ale praktycznie jesteśmy ograniczeni przez swoje mózgi i zaburzenia. Doskonały przykład z tym zębem, teoretycznie mogłeś to zrobić, ale praktycznie nie mogłeś, bo Twój mózg, prokrastynacja, niec...

I o to właśnie chodzi, że ja zacząłem się dzisiaj zastanawiać, czy mój brak przyjemności z działania tu i teraz nie jest czasami związany ze zbytnim zafiksowaniem na celu wartości i sensie tego działania zamiast pozwolenia sobie na odczuwania przyjemności nawet z potencjalnie bezsensownych czynności.

Zresztą mnie głównie nie chodzi o dyskusję nad tym, jaki jest cel czy wartość danej czynności i czy w ogóle jest jakiś, ale właśnie, żeby przestać skupiać się na myśleniu o celu, a zacząć skupiać się na potencjalnej przyjemności wynikającej z samego działania tu i teraz.

No to widzisz, ja z kolei mam świadomość, że jakbym miał drugi raz przeżyć swoje życie, to praktycznie nic bym nie zmienił, czuję się jak pasażer we własnym życiu, że nic nie mogę zrobić i że po prostu od zawsze byłem w takiej fatalnej sytuacji, która wykluczyła to, żeby rozwijać się w normalny spos...

Wychodzi na to, że Ty czujesz, że sam sobie narzuciłeś takie wymagania, których nie możesz spełnić, w moim wypadku z kolei, ja czuję, że zmarnowałam wymagania, które narzucili na mnie w wieku dziecięcym i nastoletnim moi rodzice. Nie zmienia to faktu, że ja bardzo dużo mówię o anhedonii, a ostatnio ...

Jeżeli chce się w głowie, a nie idzie tego zrealizować, to chyba nosi to nazwę awolicji i ja również na to cierpię.