schizoids.pl

Jak ja nie umiem, nie potrafię w te sprawy. Jestem jak dziki zwierz. Ostatnio kolega mi tłumaczył jak to się mniej więcej odbywa, jak on podrywa, jak zaprasza na kawę i co się tam robi... Czuję się jak jakiś społeczny debil. A taka mądra jestem jeśli nie chodzi o mnie.

Nigdy nie patrzeć więcej chłopakom w oczy i chować się w pokoju...

Dla mnie jest to osobista tragedia. Potwierdza to, że nie umiem się zachować w takich sytuacjach, że ratuję się ucieczką. Czuję się z tym okropnie źle.

Ale ja nie chciałam mu dać kosza. Po prostu mnie zaskoczył, a ja spanikowałam i uciekłam.

Nie wiem. Mam nadzieję, że nie, bo ze wstydu to się chyba zapadnę pod ziemię...

Ech, do tej pory czuję zażenowanie. W pracy zaczepiłam wzrokiem pewnego mężczyznę, on również się mną zainteresował. Oglądał się za mną. Po chwili podszedł i zagadał, a ja zachowałam się jak totalny oszołom i uciekłam... a zapraszał mnie na kawę! Spanikowałam jak jakieś dziecko, a szkoda, bo fajny b...

Moje szczury mają ogromną klatkę i gdy jestem w domu, to biegają sobie po pokoju, więc spokojnie, to nie więzienie ;) Jedzą lepiej ode mnie :p To jest gdzieś metr na pół i wysokość z półtora.. A klatkę muszą mieć, bo po pierwsze muszą mieć gdzieś swoją bazę i teren wyłączny dla nich, gdzie nikt im n...

Z pieniędzy?

Jakby nie patrzeć to ja chcę i równocześnie nie chcę... Fajnie jest być kochanym, nie? Ale jak ktoś kocha to ty też musisz kochać, a jak kochać jak się nie wie jak się kocha i czy się kocha, bo co to kochać... zranić można kogoś. Pomagał? No fajnie, ale ja lepiej zrobię to co chcę zrobić, a ktoś inn...

Setka.

Gdzieś pięć lat już pyknie... Samej mieszka mi się bardzo dobrze. Nikt się nie wtrąca, nikt nie próbuje kontrolować, nikt nie bawi się moimi emocjami, mam spokój i ciszę. Pracuję sobie, uczę się, egzystuję, jakoś to idzie. Bez leków aktualnie nie ma opcji, szczególnie, że mamy okres świąteczny.

Jeśli jesteś początkującym szczuromaniakiem, to nie polecam adopcji z laboratorium, bo te szczurki są wymagające, na początek polecałabym jakieś małe adopciaki, które wychowasz po swojemu, a potem brać się za starsze w razie pytań służę pomocą

Zastanawiam się co mówi moja twarz podczas rozmowy z innymi. Czy mam zawsze taką samą? No ale uśmiecham się przecież. Uśmiech opanowałam do perfekcji. Czy ktoś z was patrzy w lustro i próbuje jakoś dobrać miny do nastroju? I co to znaczy skąpa mimika?

Pół roku po pierwszej próbie s, niewypał, psychiatra chyba sam był chory... Gdy się znowu rypło, to inny psychiatra, oddział dzienny. Szczerze? Prócz leków i diagnozy to raczej niewiele dało, nikt mnie nie rozumiał. Grupowa totalnie nie dla mnie. Indywidualna? Chyba nie wypał, bo mam ogromne wątpliw...

Cieszę się, że trafiłam na to forum, bo widzę, że nie jestem jedyna i że inni też tak mają jak ja