schizoids.pl

Chciałbym kiedyś tego pojęcia użyć. Na razie jest ono dla mnie tak odległe jak pojęcia "przyjaźń", "bycie dla kogoś potrzebnym" czy też "brak lęku".

ZywyKamien pisze: ↑

ndz paź 29, 2017 12:16 am

"bycie dla kogoś potrzebnym"

Ta jest akurat łatwe. Gorzej kochać/przyjaźnić się z kimś kto nie jest nam do niczego potrzebny.

nie używam takich słów, nie ma takich sytuacji

Kilka razy w życiu musiałem do kogoś powiedzieć "kocham cię" i zawsze miałem odczucie nienaturalności, sztuczności...

Bardzo rzadko używam tego słowa. Powinnam powiedzieć używałam:D. W dzieciństwie (z tego co pamiętam) raz powiedziałam to do mojej matki, raz do babci. Za każdym razem czułam się strasznie dziwne, jakby to było coś wstydliwego, coś zakazanego, coś czego mi nie wolno, coś co powoduje abstrakcyjny lęk. Czułam również tą sztuczność. Jakbym okłamywała samą siebie wymawiając te słowa. Napisałam też to kilka razy? (raz pewnemu chłopakowi z którym bardzo dobrze się rozumieliśmy do pewnego momentu), ale to nie to samo. Czułam się wtedy identycznie. Nie potrafię kochać, więc samo brzmienie tych słów jest dla mnie obce. Zbyt rzadko je słyszałam. Dziś nawet wzdrygnęłam się oglądając fragment jakiegoś durnego teleturnieju:D syn i matka zaczęli się przytulać, okazywać sobie czułość także mówiąc "kocham Cię". Matko jakie to było dla mnie dziwaczne:D Prawie jakby o jakichś perwersjach seksualnych rozmawiali na wizji:D:D:D brrr. Jedynie mówiąc, że kocham swoją Ojczyznę jestem w stanie czuć się w miarę neutralnie lub czuć jakiś przypływ pozytywnych emocji, ale też jakoś przesadnie się z tym nie uzewnętrzniam:D

W ogóle nie lubię tego słowa, mam jakieś odczucie, że tego słowa nigdy nie powinno się używać i nawet, gdybym mógł kogoś kochać, to słowo kocham wobec tej osoby nie przeszłoby mi przez gardło.

Tak. Raz na piśmie, wielokrotnie w myślach. Zawsze skierowane ku tej samej osobie.

To na piśmie nie przyniosło sukcesu, ale katastrofy również

dzik pisze: ↑

ndz lip 13, 2014 4:27 am

Jak w temacie - czy kiedykolwiek użyliście czasownika 'kochać' w odniesieniu do własnej osoby? Ja przyznam się, że w ogóle nie lubię tego słowa. Zawsze gdy je słyszałem gdzieś na filmach lub nie daj boże w rzeczywistości to dziwnie się czułem. Wprawiało mnie to w zakłopotanie i nie bardzo wiedziałem co z tym zrobić. Tak więc, jeśli o mnie chodzi to nigdy nie użyłem tego zwrotu i nie wydaje mi się aby to się kiedykolwiek mogło zmienić.

Używałem, ale jak słyszałem siebie wypowiadającego to słowo jakby to powiedziała inna osoba. Słyszałem siebie jak wypowiadam słowo "kocham cię". Coś obrzydliwego, jakbym jadł niesmaczną potrawę, fuj...

.

Skoro słowo „kocham cię” wypowiadane do innej osoby sprawia obrzydzenie to do siebie samego tym bardziej. Zreszta uważam je trochę za wyświechtane. O miłości świadczą według mnie czyby nie słowa. Ja często „kocham” rozkładam na czynniki pierwsze i zastępuje stwierdzeniami świadczącymi o tym, ze kocham np. uwielbiam patrzeć na siebie/ciebie kiedy? Szanuje siebie/ciebie kiedy, lubię spędzać czas ze sobą/z tobą, doceniam się/cię kiedy itp. To wszystko razem (a czasem osobno) znaczy, ze mi zależy na mnie/na kimś inaczej mówiąc, ze kocham. Pytanie co dla kogo znaczy kocham ...

.

Dla mnie znaczy tyle ze kochasz

Życzę Tobie i sobie, żeby (oprócz tej miłości własnej), kiedyś ktoś inny użył wobec nas tych stwierdzeń

Chyba ze to do mnie było ?

WastedReincarnation pisze: ↑

wt lip 23, 2019 6:30 pm

Uwielbiam patrzeć na ciebie ZAWSZE, szanuję ciebie ZAWSZE, lubię spędzać z tobą czas ZAWSZE, doceniam cię ZAWSZE.

Tak działa wielki kwantyfikator.

https://demotywatory.pl/1323589/Nie-dia ... -czekolada

.

Tak działa wielki kwantyfikator ... według faceta. Zauważ, ze to ty użyłeś słowa zawsze